Erkeklerin gelişimsel bozukluklardan muzdarip olma ihtimalleri kızlardan 2 kat daha fazladır . İhlallerin nedenleri farklıdır: prematürite, doğum komplikasyonları, hamilelikteki hastalıklar, düşük doğum ağırlığı vb. Bu durumda, her ne kadar biraz da olsa, herhangi bir bozukluk ileri yaşamı zorlaştırır, ancak çocukluğundan beri kendini gösterir. Bu nedenle, başarıyla ortadan kaldırmak için zaman içinde tanımlamak bizim yararımızadır.

kampuskod’da biz, gelişimdeki en sık görülen rahatsızlıkları bağımsız olarak tanıyan hangi işaretlerin olduğunu tespit ettik  : otizm, disleksi, disgrafi ve hiperaktivite.

otizm

Genellikle 2 yaşında ortaya çıkmaya başlar, 5 yılda semptomlar daha belirgin hale gelir. Şu anda ve tanı koymak. İlginçtir ki, istatistiklere göre , kızlarda otizm 4 kat daha az yaygındır.

Oluşturulan klişenin aksine, otizm, insanların gelişmesini ve kendi kendini yerine getirmelerini engellemez. Karşılaştıkları asıl sorun, özellikle yabancılarla iletişim güçlüğüdür. Bununla birlikte, güçlü bir arzu ile otizmin düzeltmeye oldukça başarılı bir şekilde uygun olduğunu bilmek önemlidir.

Hastalığın bağımsız olarak tanınması, çocuğun normal davranışları üzerine değil.

• Yabancılarla iletişimden korkuyor ve konuşma sırasında göz teması kuramıyor. Empati yeteneğinden yoksun ve sonuç olarak nasıl sempati duymayacağını bilmiyor: biri ağladığında güler ve tam tersi.
• Otomatik eylem eğilimli. Bir sarkaç gibi, herhangi bir yüzeye ritmik olarak çarparak sallanabiliyor, oyuncaklar kendi icat ettiği ilkeye göre üst üste diziliyor. Meslek sıkıntıya neden olmaz, çocuk birkaç saatliğine yapabilir. Bu zamana bakışı genellikle yoktur.

• Sosyal bağlamı hissetmez: evde, anaokulunda veya okulda aynı şekilde davranır, başkalarını ziyaret eder. Herkesle aynı şekilde iletişim kurar. Bilmediğiniz yetişkinlere “siz” diyebilir ya da tersine meslektaşlarınıza “siz” e bakabilirsiniz.

• Sözsüz iletişim tekniğine hakim olamaz . Diğer insanların jestlerini anlamıyor, neredeyse kullanmıyor. Özellikle ağır vakalarda, tam bir yüz ifadesi eksikliği vardır.
• Herhangi bir değişiklikten korkmak. Hafif bir mobilya düzenlemesi bile sinir krizi veya panik atak yaratabilir. Aynısı diyet, okula veya anaokuluna giden yollar ve çocuğun alıştığı diğer şeyler için de geçerlidir.

• Alıcıları geliştirmiştir: nesneleri hissetmeyi sever, en iyi kokuları hisseder. Genellikle ahşap, taş ve benzeri malzemelerin dokusunu dikkatlice inceler. Genellikle yüksek bir ağrı eşiğine sahiptir ve ilgilendiği uğruna kendi derisini sıkıştırabilir veya delebilir.

Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu

DEHB için kısa. Kamuoyunun aksine, böyle bir ihlal 4 yaşından küçük olmayan çocuklar ve sadece işaretler günden güne ortaya çıktığında şüphelenmek için bir anlam ifade eder. Semptomlar varsa, ancak nadir görülürse, çocuk kesinlikle normaldir. Bu hastalık sıklıkla meditatif tekniklerle başarılı bir şekilde tedavi edilir.

İstatistiklere göre , DEHB, vade tarihinden hemen önce doğmuş ikizlerde ve çocuklarda daha yaygındır. Erkekler de risk altında: Bu bozukluğu 3 kez daha sık görüyorlar.

Yetişkinlik üzerinde çok az etkisi vardır: Bir kişi döküntü kararları alır, huzursuz davranır ve toplumu başkalarına dayatabilir, rutin yerleşik çalışmaları zorlukla gerçekleştirir.

DEHB’yi bulmak kolaydır. Çocuğun davranışına dikkat etmek yeterlidir  :

• Hala oturmaz, sürekli kıpırdatmaz, farklı yönlere bakar ve genellikle ona motor bağlıymış gibi davranır. Üstelik, eylemlerin hiçbir amacı yoktur: sadece eldeki her şeyi alır, bir saniye sonra nesneyi atar ve bir başkasını alır.

• Konsol, bilgisayar ya da tasarımcı saatlerce çalışabilen, uzun süre ilgisiz bir derse konsantre olamıyor (temizlik, ev ödevi yapmak).
• Genellikle dış olayların dikkatini dağıttı. Örneğin, pencerede kırmızı bir araba ya da daha az parlak olmayan bir şey görürse, istediğini yapabilir ve gerçek secdeye düşebilir.

• Kendi duygularını kontrol etmez. Bir sinir krizi atabilir, çünkü dükkanda sırada durmak istemiyor. Sık sık akrabalarıyla akrabalarıyla kavga eder, hakaret edici sözler duyabilir ve birkaç dakika sonra özür dilemeye başlar.
• Anaokulundaki veya okuldaki sınıflarda diğer öğrencileri ve hatta öğretmenleri rahatsız eder. Test çözülürse, genellikle soruyu sonuna kadar okumayı bitirmez (bunun için sabrı yoktur) ve keneleri rastgele koyar.

disgrafi

Bu bozukluk çocuğun okuryazar yazarlığa hakim olmasına izin vermez. Oldukça sık görülür, özellikle yetişkin yaşamını etkilemez. Zaten işitme ve görme bozukluğu olan veya hiperaktivite şikayeti bulunan çocuklarda sıklıkla görülür.

Hastalığı ortadan kaldırmak için gerçek: ince motor becerilerini geliştirmek, eldeki küçük motor kaslarını güçlendirmek için sistematik egzersizlere ihtiyaç var. Reçetesiz yapmayın.

Diskografinin belirlenmesi aşağıdaki kriterlere göre mümkündür :

• Mektuptaki çocuk sürekli olarak benzer sesleri karıştırır, örneğin “d” ve “t”, “s” ve “s”, “c” ve “ts”. Başka bir deyişle, duyduğu gibi yazıyor.
• Gerçekten orada olmayan, harfleri birbiriyle değiştiren veya atlayan sözcükler ekleyebilir.
• Birçok kelime (özellikle edatlarla) çoğu zaman kendi aralarında koordine etmeden birlikte yazılır. Türünü ve sayısını belirlemekte güçlük çekiyor, “iyi anne”, “parlak güneş” yazabiliyor.

Sol: 23 yaşında, 10 yaşında disgrafi tanısı alan bir adamın el yazısı.

Doğru: Disgrafi tanısı konan bir kişinin el yazısı.

• Genellikle el yazısını ayırt etmek zorlaşır. Yavaş yavaş yazar ve denerse, harfler hala düzensiz çıkar.
• Ciddi durumlarda, çocuk yazdığı kadar yanlış konuşur. Örneğin, bu şekilde yazılmış “zayaz” (“tavşan”) kelimesi aynı konuşmada ses çıkarır.

disleksi

İstatistiklere göre , iyi okumayan insanların% 70-80’i aslında disleksiktir. Hastalık genellikle doğuştandır ve  çocuk zaman içinde bir uzmana götürülürse başarılı bir şekilde düzeltilir. Tanı, 10-11 yıldan daha erken bir zamanda yapılmaz.

Yetişkinlikte, bozukluğu okuması zor olan durumlar dışında, fazla zorluk çekmez. Bazen ihlal olgusu diğerlerini korkutur, böylece disleksikler onu gizleyebilir ve biraz kısıtlı davranabilir. Bu davranış normal kabul edilir.

Bir çocuğun disleksi olduğunu anlamak için, aşağıdaki özellikler mümkündür  :

• Açıkçası iyi okumaz, diğer yetenekler (matematik, çizim, hatta yazma) ona çok iyi verilir. IQ, bir kural olarak, norm çerçevesinde veya hatta daha yüksek, yani zeka seviyesi ile disleksi ile ilişkili değildir.
• Okuma alıştırmasını reddediyor ve basit bir “istemiyorum” ile motive ediyor. Ebeveynlerin zorlanması veya düşüncesizce bir kitaba bakılması zor olabilir.
• Belki kısa bir süre için bile okur, ancak okuduğunu tekrar söyleyemez, çünkü metnin anlamını anlamamaktadır.

• Uzun bir süre boyunca bulutlarda yükselen, tekrar sorar, etrafta bir şeyler olduğunu fark edemez. Sonuç olarak, unutkandır, özellikle kendine güvenmez ve gerçeklikten, çoğu zaman yaratıcılığa (çizim, müzik, yazı vb.) Kaçmayı ister.
• Genellikle yanlış veya alışılmadık şekilde kalem ve kurşun kalem tutar. Örneğin, yazı nesnesini halka ve orta parmaklar arasında sıkıştırır. Yeniden eğitme girişimleri genellikle hiçbir şeye yol açmaz.

Belki arkadaşlarınız arasında çok özel çocuklar var? Yaşamda karşılaştıkları zorluklarla ilgili yorumlarda bize bildirin.