“Çocuklar anlaşıldıklarını hissettiklerinde, yalnızlıkları ve incinmeleri azalır ve ebeveynlerine olan sevgileri derinleşir. Bir ebeveynin sempatisi, morarmış duygular için duygusal ilk yardım görevi görür. Bir çocuğun içinde bulunduğu kötü durumu gerçekten anladığımızda ve hayal kırıklığını dile getirdiğimizde, genellikle gerçekle yüzleşmek için gereken gücü toplar. ” –Haim Ginott, Between Parent and Child kitabının yazarı

1.Bağlantınızı güçlendirin.

Çocuğunuz, onu sevdiğinizden daha fazla kimseyi sevemeyeceğine inandığında kardeş rekabeti erir. Her çocukla bire bir zamanları rutininize dahil edin. Her sabah her çocukla bağlantı kurun ve ardından sıcak bir gülümseme, dokunma veya yorum fırsatları arayarak gün boyunca her saat onlarla birlikte olun. Çocuğunuz ne derse desin ya da yaparsa, durumu onun bakış açısından görmeye çalışın.

2.Çocuğunuzun gülmesini sağlayın.

Kahkaha, insanların kaygıyı (ki bu hafif bir korku) bırakmasına yardımcı olur ve stres hormonlarını azaltmak ve bağlanma hormonlarını artırmak için vücut kimyasını dönüştürür. Aynı zamanda çocukların korkularıyla başa çıkmalarına da yardımcı olur.

Örneğin, çocuğunuz aniden, devamlı yardımınızı ve ilginizi beklemek zorunda kaldığında, size gerçekten ihtiyacı olup olmadığını merak etmesi doğaldır. Ona şöyle söyleyin: “Bana ihtiyacın olursa, her zaman elimden geldiğince çabuk geleceğim. Yani eğer bebekle meşgulsem ve bir konuda yardımıma ihtiyacın olursa, sadece ‘Anne, sana ihtiyacım var!’ dersin ve elimden geldiğince çabuk orada olacağım. Hadi pratik yapalım. ” Çocuğunuz sizi aradığı anda koşun, onu yakalayın, her tarafını öpün. Onu güldürmenin garantili bir yolu. Bu size, o gergin anlarda onu güldürme şansı verir ve sonrasında kardeşine karşı daha cömert hissedebilir.

Küçük çocukları güldürecek sayısız oyun vardır. Çocuğunuzla bütün gün kurduğunuz en iyi bağlantı bu olabilir ve bu nedenle günün geri kalanında daha işbirlikçi olacaktır. Ve birden çok çocuğu güldürürseniz, hissettikleri oksitosin de çocuklarınızın birbirleriyle bağ kurmasına yardımcı olur.

3.Çocuğunuzun karışık duygularını kabul edin.

Her çocuk, kardeşleri hakkında karmaşık duygulara sahip olmak zorundadır. Kardeşine olan öfkesini duymak sizin için zor olabilir, ancak bunun hakkında konuşabilirse, onu harekete geçirmek zorunda kalmaz. Tam tersine, kıskançlığının anlatılamaz olduğunu düşünürse, onu bilinçsiz bir şekilde aşağı iter. Ancak duyguları doldurmak endişe ve katılığa neden olur çünkü onları bastırmak için çok çalışmalıyız. Dahası, duygular dolu kalmaz; tekrar dışarı çıkarlar. Ve bilinçli kontrol altında olmadıkları için, genellikle saldırganlık, meydan okuma, tutunma veya sızlanma biçimini alırlar. Olumsuz davranışları dönüştürmek için çocuğunuza “olumsuz” duyguları konusunda biraz yardım edin. Örneğin:

Artık beni önemsiyor musun?

Ah, tatlım, seni çok seviyorum. Asla kimseyi daha fazla sevemem. Sen benim tek ve tek Samantha’msın ve tüm dünyada senin gibi kimse yok. Baban olduğum için kendimi çok şanslı hissediyorum. Umrumda değilmiş gibi mi hissediyorsun? Sanırım çok yorgundum ve çok meşguldüm, bu yüzden eskisi gibi sevgimi size göstermek zordu. Hem sana hem de kız kardeşine fazlasıyla sevgim var. Önemsemediğini hissettiğin için üzgünüm. İşleri daha iyi hale getirmenin bir yolunu bulalım. Sanırım bu hafta sonu Samantha ve babaya biraz zaman ayırmalıyız. Birlikte geçirdiğimiz özel zamanımızda ne yapmak istersiniz? “

“Bu adil değil; bana asla yardım etmiyorsun , benim de yardıma ihtiyacım var! “

“Ellerim her zaman sana yardım edemeyecek kadar bebekle meşgul gibi mi görünüyor? Bu çok haksız hissettiriyor olmalı! Beklemek zor, biliyorum. Senin de yardıma ihtiyacın olduğunu biliyorum ve bana gerçekten ihtiyacın olduğunda sana yardım etmek için her zaman burada olacağım – ben de senin annenim. Yardıma ihtiyacın olduğunda fark ederek daha iyi bir iş çıkarmaya çalışacağım. Ama mükemmel değilim, bu yüzden her zaman fark etmeyeceğim. Yardıma ihtiyacın olduğunda bana sözlerinle söyleyebilir misin? “

Bebek sahibi olmaktan nefret ediyorum!

Bazen evde bebek sahibi olmak zordur. Sanırım bazen bizi paylaşmak zorunda kalmak, uyuyabilmesi için sessiz olmak ve sıranı beklemek zorunda olmak seni çok kızdırıyor. Çok zor olabilir, değil mi? Bana her zor olduğunda söyleyebilirsin ve ben her zaman bunu anlayacağım.

Kaynak: 1

Veda hutbesi, Hz. Peygamberin (sav) İslamiyet’in doğuşundan Allah’ın emirlerini insanlara tebliğ etme görevinin aktif olarak sona erdiği, son kez hutbeye ve hacca nail olduğunu bildiren hutbedir. Bu hutbe tüm dünya Müslümanlarınca büyük bir üzüntü ile karşılanmıştır. Çünkü bu hutbe aynı zamanda Hz. Peygamberin (sav) ölümünün yaklaştığını bildirdiği bir hutbedir. Veda hutbesi genel anlamda Hz. Peygamberin (sav) dünya Müslümanlarına hitap ettiği vasiyet hutbesi olarak da biliniyor.

Diyanet İşleri Başkanlığı da Veda Hutbesi hakkında ““Veda Hutbeleri, tarihin en muhteşem ve en büyük değişimini gerçekleştiren bu nebevi mücadelenin sonunda, Sevgili Peygamberimizin (sav) ümmete ve bütün insanlığa evrensel mesajlarını içeren veciz bir hitabedir. Peygamber Efendimizin (sav) Veda Haccı esnasında Arafat’ta, Müzdelife’de, Mina’da irad ettiği hutbelerin mecmuundan oluşan Veda Hutbeleri, adeta Hz. Peygamberin (sav) 23 yıllık risalet görevini, gaye, ilke, yöntem ve ufuk açısından özetleyen bir vesikadır. Onun, ümmetine son tavsiyeleri ve vasiyetleri olması itibariyle de çok özel bir öneme sahiptir. Bu manada veda hutbeleri, tevhitten adalete, temel haklardan evrensel hukuk ilkelerine, ahlaktan iktisada kadar İslam düşünce ve medeniyetinin ana ilkelerini ortaya koyan kapsamlı bir metindir. Peygamberimiz (sav) ve ona inanan Müslümanlar, bu temel prensiplerle çok kısa bir zamanda zihin, fikir ve ahlak planında, bireysel, toplumsal ve evrensel düzeyde, tarihin en büyük inkişafı ve inkılabını gerçekleştirmiştir.” görüş bildirmiştir.

Güvenilir kaynaklardaki rivayetlerden derlenen Vedâ hutbeleri metni ana hatlarıyla şöyledir:

Hz. Peygamber (sav) Allah’a hamd ve senâdan sonra şöyle buyurdu:

Ey insanlar! Bilmiyorum, belki de bugünden sonra burada sizinle bir daha buluşamayacağım. Allah’ın rahmeti bugün sözümü işitip onu iyice kavrayanların üzerine olsun! Benim bu sözlerimi burada bulunanlar bulunmayanlara bildirsin. Olabilir ki bildirilen kimse burada bulunandan daha iyi anlar ve itaat eder.

Ey insanlar! Biliniz ki rabbiniz birdir, atanız da birdir. Bütün insanlar Âdem’den gelmiş, Âdem de topraktan yaratılmıştır. Arap’ın Arap olmayana, Arap olmayanın Arap’a, beyazın siyaha, siyahın da beyaza hiçbir üstünlüğü yoktur. Allah katında üstünlük ancak takvâ iledir. Biliniz ki bu şehriniz Mekke, bugününüz arefe ve bu ayınız zilhicce nasıl mukaddes ve dokunulmaz ise mallarınız ve canlarınız da aynı şekilde dokunulmazdır. Câhiliye devrindeki her türlü ribâ kaldırılmıştır, ayağımın altındadır. Fakat ana paranız sizindir. Ne haksızlık edin ne de haksızlığa uğrayın. Kaldırdığım ilk faiz amcam Abbas b. Abdülmuttalib’in faizidir. Câhiliye devrinin kan davaları da kaldırılmıştır. Kaldırdığım ilk kan davası akrabalarımdan Rebîa b. Hâris b. Abdülmuttalib’in oğlu Âmir’in kan davasıdır.

Ey insanlar! Kadınların haklarına riayet etmenizi ve bu hususta Allah’tan korkmanızı tavsiye ederim. Siz kadınları Allah’ın emaneti olarak aldınız. Onların namus ve iffetini Allah adına söz vererek helâl edindiniz. Dikkat edin! Sizin kadınlar üzerinde hakkınız olduğu gibi onların da sizin üzerinizde hakları vardır. Sizin onlar üzerindeki hakkınız iffet ve namuslarını korumalarıdır. Kadınların sizin üzerinizdeki hakları geleneklere uygun biçimde yiyecek ve giyeceklerini sağlamanızdır. Kadınlar hususunda Allah’tan korkun ve onlara en iyi şekilde davranın.

Ashabım! Bugün şeytan sizin şu topraklarınızda yeniden saltanat ve nüfuz kurma ümidini ebediyen kaybetmiştir. Fakat size yasakladığım şeyler dışında küçük gördüğünüz şeylerde şeytana uyarsanız bu da onu sevindirir ve cesaret verir. Sözümü iyi dinleyin ve belleyin. Müslüman müslümanın kardeşidir. Bir müslümanın malı rızası olmadan diğer bir müslümana helâl olmaz. Sakın zulmetmeyin. Herkes ancak kendi işlediği suçtan sorumludur. Baba oğlunun, oğul da babasının suçundan sorumlu tutulamaz. Allah her vârisin mirastan payını tayin etmiştir. Artık bir vârisin diğer mirasçıları mahrum edecek şekilde vasiyette bulunulması helâl değildir. Çocuklar babalarından başkasına nisbet edilemez. Ödünç alınan şeyler sahibine geri verilmelidir. Yararlanılmak üzere alınan şeyler de sahiplerine iade edilmelidir. Borçlar ödenmelidir. Birinin borcunu üstlenen kefil de o borcu ödemelidir. Kimin yanında bir emanet varsa onu sahibine iade etsin. Rabbiniz olan Allah’tan sakının, O’na kulluk edin. Beş vakit namazınızı kılın. Ramazan ayında oruç tutun, hac ibadetini yerine getirin, mallarınızın zekâtını gönül hoşluğuyla verin. Yöneticilerinize Allah’ın kitabına uydukları sürece itaat edin ve böylece rabbinizin cennetine girin. Benden sonra küfre ve sapkınlığa düşüp birbirinizin boynunu vurmayın. Benden sonra hiçbir peygamber gelmeyecektir.

Ey müminler! Size iki emanet bırakıyorum. Onlara sımsıkı sarıldığınız takdirde bir daha asla yolunuzu şaşırmazsınız. Bunlar Allah’ın kitabı Kur’an’la peygamberinin sünnetidir (veya Ehl-i beyti). Daha sonra Resûlullah, “Ey insanlar! Yarın beni sizden soracaklar. O zaman ne diyeceksiniz?” deyince ashap, “Allah’ın risâletini tebliğ ettin, görevini yaptın, bize nasihatte bulundun diye şahitlik ederiz” dediler. Bunun üzerine Resûlullah şehâdet parmağını semaya doğru kaldırdı, sonra da insanlara doğru çevirip indirerek, “Şahit ol yâ rab, şahit ol yâ rab, şahit ol yâ rab!” dedi.

(Müsned, VII, 307, 330, 376; Buhârî, “Ḥac”, 132, “Meġāzî”, 78; Müslim, “Ḥac”, 147; Ebû Dâvûd, “Menâsik”, 56, 61; Tirmizî, “Tefsîrü’l-Ḳurʾân”, 10; İbn Mâce, “Menâsik”, 76, 84; Vâkıdî, III, 1103, 1110-1111; İbn Hişâm, IV, 259-261; İbn Sa‘d, II, 183-186; Câhiz, II, 31-33; Taberî, III, 150-152; ayrıca bk. Gökalp, s. 35-96). Vedâ hutbeleriyle ilgili muhtelif çalışmalar yapılmıştır (bk. bibl.).

Kaynak: 1

VedaHutbesi,VedaHutbesiNedir,VedaHutbesiMetin,VedaHutbesiOku,VedaHaccı

Aşırı müsamaha araştırma projesinde çocukken aşırı hoşgörülen yetişkinlerin en sık şikayeti, “Ev işleri yapmak zorunda değildim.” oldu. Diğer yetişkinlerin hepsinin nasıl yapacaklarını bilmeleri gereken şeyleri nasıl bilmedikleri için utandıklarını söylediler. Yemek pişirmek, yemek için alışveriş yapmak, giyime bakmak, çamaşır yıkamak, evlerini temizlemek, arabalarının bakımını yapmak, çek defterlerini dengelemek gibi yaşam becerilerini nasıl yapacaklarını bilmediklerinden şikayet ettiler.porno film

“Neden ev işleri yapmıyorsun?” diye sorulduğunda cevaplar farklıydı.

“Ev işlerini yapmak için çok fazla faaliyet içindeyim. Zamanım yok. “
“Ebeveynlerin bana yaptıracak zamanı yok.”
“Yapacak hiçbir ev işi yok.”
“Ev işleri yapmaktan hoşlanmıyorum.”
Bu durumların her birine kaymak kolay olacaktır. Aşırı hoşgörü bir ebeveynin iyi kalpli olmasından kaynaklanır, ancak başa çıkma becerisi olarak başlayan şey, genellikle bir alışkanlık haline gelir.

Bir Ebeveyn Ne Yapmalı? Kendinizi Bağışlayın ve Harekete Geçin

Çocuklar, “Ev işlerini yapamayacak kadar çok faaliyet içindeyim” dediler. Faaliyetleri listeleyin. Hangileri önemli yaşam becerilerini içerir? Kırk yaşında hangileri bir fark oluşturmaz? Neyi azaltacağınıza karar veriyor musunuz yoksa çocuğunuz mu seçiyor? Çocuğunuz direnecek mi? Muhtemelen. Bazı çocuklar tıslama nöbetleri dener ve diğerleri rahatlamış davranır. Çocuğunuzun katıldığı etkinliklerin sayısı gerçekten sizin kararınızdır.

Çocuklar, “Ebeveynlerin bana yaptıracak zamanı yok” dedi. Çocuklarımız olduğunda, onları büyütmek için zaman ayırma sözleşmesini satın aldık. Her zaman kolay değildir. Bir baba, çocuklarıyla birlikte ev işleri yapmak için egzersiz saatlerini evde olacak şekilde değiştirdi. Bir anne zaman kazanmak için komiteden istifa etti. Bir baba spor izlemeyi kesti. Hatta bir çift işe gidip gelme sürelerini kısaltmak için taşındı. Sert mi? Evet. Ama yaptılar. Çocuklar şikayet mi etti? Evet. Ama ebeveynler ebeveynlerdi. Ve daha çok çocuk ev işlerini yaptı.

Çocuklar, “Yapacak hiçbir ev işi yok” dediler. Apartman dairesinde oturan bir aile, temizlik hizmetlerini yarı yarıya azalttı. Bir baba arabasını araba yıkamadan almayı bıraktı ve çocuk yıkama bölümüne yolladı. Doktor, çocuğunuzu her gün belirli iyileştirici egzersizler yaparak denetlemeniz gerektiğini söyleseydi, zaman bulursunuz. Günlük işleri önleyici ilaç olarak düşünün.

Çocuklar, “Ev işleri yapmayı sevmiyorum” dedi. Yani? Çocuğunuzu mutlu etmek sizin işiniz değil. Mutlu olmayı öğrenmek ona kalmıştır ve ev işleri konusunda bunu yapmazsa, bu onun kararıdır. Sizin değil. Önemli yaşam becerilerini öğrendiğinden emin olun ve hiçbir yerde çocukların ev işlerini yapmaktan hoşlanmaları gerektiğinin yazılı olmadığını unutmayın.

“Ev işlerinin sadece bir yük olduğunu mu düşünüyordunuz? Öyle değil! Bunlar, yaşam becerilerinin kamusal ortamda öğretilmesinin son derece önemli bir yoludur. Çocuklar günlük yaşam becerilerini, iş becerilerini, bireysel ve grup ilişkileri becerilerini ve birçok beceriyi öğrenirlerı, onları güvende tutun. Kendilerine ailenin önemli ve katkıda bulunan üyeleri olarak saygı duymayı öğrenirler. Ev işleri, karakterin ve güvenin inşa edildiği temeldir. Bunlar, bir çocuğun yetkinlik duygusunu inşa ettiği, değerlerle birbirine yapıştırılmış yapı parçalarıdır ve dolayısıyla onun kimliğini oluşturmaya katkı sağlar. Beceriler öğretilmeli ve öğrenilmelidir. Doğuştan değiller ama onlara olan ihtiyaç var. ” (Clarke ve diğerleri 2014)

Kaynak: 1

ÇocukEğitimi,ÇocukveHoşgörü,ÇocukveSorumluluk,GünlükEvİşleriveÇocuk,ÇocuklardaYaşamBecerisi

Disiplin, çocuğunuzun nasıl davranacağını ve nasıl davranmayacağını öğrenmesine yardımcı olmaktır. Çocuğunuzla sıcak ve sevgi dolu bir ilişkiniz olduğunda en iyi sonucu verir.

Disiplin cezalandırma anlamına gelmez. Aslında disiplin ve disiplin stratejileri olumludur. Konuşma ve dinleme üzerine inşa edilmişlerdir ve çocukları şunlara yönlendirirler:

• Evde, bir arkadaşının evinde; çocuk bakımı, okul öncesi veya okulda olsun, hangi davranışın uygun olduğunu bilmek
• Kendi davranışlarını yönetmek ve başkalarıyla iyi geçinme yeteneği gibi önemli beceriler geliştirmek
• Duygularını anlamayı, yönetmeyi ve ifade etmeyi öğrenmek.
• Disipline yönelik bir yaklaşım seçmek, doğru dengeyi bulmakla ilgilidir.

Yetersiz disiplin, çocukların kendilerini güvensiz ve ebeveynlerin de kendilerini kontrolden çıkmış hissetmelerine neden olabilir.

Çok fazla olumsuz disiplin ve yeterince övgü ve ödül verilmemesi çocukların iyi davranmasına neden olabilir, ancak korkudan. Bu, çocukların hayatlarının ilerleyen dönemlerinde öz saygıları ve endişeleri ile ilgili sorunlara yol açabilir.

Disiplin, en iyi sonucu adil olunduğunda sağlar. Bu, çocuğunuzun davranışları için sınırlar ve sonuçlar belirlerken, övgü, ödüller ve diğer stratejilerle iyi davranışı teşvik ettiğiniz anlamına gelir.

Disipline yaklaşımınız aynı zamanda ebeveynlik tarzınız, çocuğunuzun gelişim aşaması ve çocuğunuzun mizacı gibi şeylere de bağlı olacaktır.

Fiziksel ceza – örneğin; tokat atmak – çocuklara nasıl davranacaklarını öğretmez. Ebeveynler fiziksel ceza kullandıklarında, çocukların zorlayıcı davranışlara, kaygıya veya depresyona sahip olma olasılığı daha yüksektir. Ayrıca tokat atmanın çocuğunuza zarar verme riski de vardır.

Farklı yaşlarda disiplin

Disiplini kullanma şekliniz, çocuğunuzun gelişiminin farklı aşamalarında neler olduğuna bağlı olarak değişecektir.

Bebekler
Bebekler, gelişim becerilerini test etmek için bir şeyler yaparlar ve bundan da zevk alırlar. Örneğin, bebeğiniz muhtemelen saçınızı çektiğinde tepki görmekten hoşlanır.

Ancak bebekler sonuçlarını anlamaz. Ayrıca doğru ile yanlış arasındaki farkı da bilmezler.

Bu, olumsuz sonuçların veya cezanın bebekler için işe yaramayacağı anlamına gelir.

Bunun yerine, bebeklerin kendilerini güvende hissetmeleri için sıcak ve sevgi dolu bakıma ihtiyaçları vardır. Yani bebeğiniz saçınızı çektiğinde “Hayır” diyebilir ve ona saçınıza nasıl nazikçe dokunacağını gösterebilirsiniz. Muhtemelen bunu tekrar tekrar yapmanız gerekecek çünkü bebeğiniz bir zaman sonra hatırlamayabilir.

Yeni yürümeye başlayan çocuklar
Yeni yürümeye başlayan çocuklar genellikle hayal kırıklığı ve öfke gibi büyük duygularla mücadele ederler. Sosyal ve duygusal becerileri daha yeni gelişmeye başlıyordur ve büyüyen bağımsızlıklarını test ediyor olabilirler.

Çocuğunuzun duygularına uyum sağlayarak, çevreyi değiştirerek, dikkatini dağıtarak ve zorlu durumlar için ileriyi planlayarak iyi davranmasına yardımcı olabilirsiniz.

Okul öncesi
Üç yaşından itibaren çoğu okul öncesi çocuk, neyin kabul edilebilir davranış olduğunu ve neyin olmadığını anlamaya başlar. Farklı davranışları test edecekler ve sonuçlarını öğrenirken birden fazla kez belirli şekillerde davranabilirler. Okul öncesi yaştaki çocuğunuza sınırlar belirleyerek ve görmek istediğiniz davranış konusunda net davranarak yardımcı olabilirsiniz.

Okul çağındaki çocuklar
Okul çağındaki çocuklar, örneğin okul, ev veya kütüphane gibi farklı yerlerde nasıl davranacaklarını bilirler. Ama yine de onlara sınırları hatırlatmanız ve iyi davranışları için onları ödüllendirmeniz gerekiyor.

Çoğu öğretmenin sınıfta ve oyun alanında zorlu davranışları yönetmek için olumlu stratejileri vardır. Çocuğunuzun davranışından endişeleniyorsanız, çocuğunuzun öğretmeni ile konuşmak harika bir ilk adımdır.

Disipline doğru dört adım ve daha iyi çocuk davranışı

Çocuğunuzun davranışına ilişkin net beklentiler, çocuğunuz için disiplinin temelidir. Nasıl başlayacağınız aşağıda açıklanmıştır:

1.Aile kurallarına karar verin

Başlamak için iyi bir yer 4-5 aile kuralıdır. Örneğin, aile kurallarınız aşağıdaki gibi şeyler olabilir:

Birbirimizle güzelce konuşuyoruz.
Başkalarını kolluyoruz.
Herkes evin içinde yardım ediyor.
Kendi eşyalarımıza bakıyoruz.
Üç yaşındaki çocuklar, kuralları koymanıza ve ailenizin bunlara neden ihtiyaç duyduğu hakkında konuşmanıza yardımcı olabilir.

2.Beklediğiniz davranış için bir rol model olun

Çocuklar ne yaptığınızı izleyerek öğrenirler. Çocuğunuza sevdiğiniz davranışı kendiniz yaparak göstermek çocuğunuzun öğrenmesine yardımcı olacaktır. Örneğin, çocuğunuzun oturup yemek yemesini istiyorsanız, birlikte oturup ailece yemeklerin yenmesi çocukların bu davranışı öğrenmesine yardımcı olabilir.

3.Çocuğunuzun iyi davranışlarını takdir edin

Övgü, çocuğunuza davranışları hakkında neyi sevdiğinizi söylemenizdir. Çocuğunuz iyi davrandığı için övgü aldığında, muhtemelen iyi davranmaya devam etmek isteyecektir.

Açıklayıcı övgü, çocuğunuza tam olarak neyi sevdiğinizi söylediğiniz zamandır. İyi davranışı teşvik etmek en iyisidir. Örneğin,
“Ali, lütfen kelimesini kullanmanı çok beğendim ve o zaman teşekkür ederim. Büyük nezaket! “

4.Net sınırlar ve sonuçlar belirleyin

Bir aile kuralını çiğnemenin sonucuna karar verin. Örneğin, sekiz yaşındaki çocuğunuz ev işlerini yapmadıysa, bunun sonucu haftalık cep harçlığı kaybı olabilir.

Sonuçları aynı şekilde ve her seferinde aynı davranış için kullandığınızda, çocuğunuz neyle karşılaşacağını bilir.

Kaynak: 1

Web 2.0 araçları;

Aktif ve katılımcı bir sınıf ortamı oluşturur.

Eğitim ortamındaki öğrencilerin birbirlerine karşı olumlu tutumlar geliştirmesini sağlar.

Eğitim ortamında grup çalışması, etkili öğrenme, üst düzey düşünme, yapılandırmacı öğrenme, bireysel öğrenme,   sorumluluk alma vb. becerilerin gelişmesine katkı sağlar.

Sayıları çok olsa da işlevselliği ve katkısı açısından öne çıkan bazı Web 2.0 araçlarını sizler için paylaşıyoruz.

Edmodo, öğretmen-öğrenci-veli için özel olarak hazırlanmış,öğretmenler ile öğrencilerin çevrim içi ortamda bir araya geldikleri, materyal paylaşımı yaptıkları,öğretmenlerin öğrencilerine grup daveti yapabildiği, mesajlar yazabildiği, Quizler oluşturabildiği ve ders dokümanlarını paylaşabildiği, güvenlik ayarı oldukça güçlü olan eğitim(orta öğretim ve lise odaklı) için kurgulanmış bir sınıf yönetim aracı ve sosyal ağıdır.

Türkçe dil seçeneği mevcut,üyelik gerektiren ve ücretsiz bir platformdur.

Bu araç sayesinde neler yapabilirsiniz;

• Quiz yapabilme
• Etkinlik alanı sayesinden alternatif uygulamalar yapabilme
• Dosya ve klasör paylaşımı
• Sınıf ve alt gruplar oluşturma
• Ödev gönderme ve süre sınırlaması verme
• Duyuru yapma
• Anketler yapma

Kahoot, öğrenme ortamını eğlenceli hale getiren,oyunlaştırma ile etkileşimli bir öğrenme ortamı sağlayan,öğrenciler arasında oluşturduğu rekabetle öğrenmeyi güdüleyen , öğretmen ve öğrencilerin kullanabileceği oyun ve eğlence tabanlı bir öğrenme sunan,ücretsiz bir platformudur.

Basit ve esnek yapısıyla öğrenme ortamını ilgi çekici hale getirebilir ve katılımcıların performanslarını raporla analiz edebilirsiniz.

Bu araç sayesinde neler yapabilirsiniz;

• Anket
• Bilgi Yarışması
• Tartışma
• Karıştırma

Wordwall, hem etkileşimli hem de yazdırılabilir etkinlikler oluşturmak için kullanılabilen; içerisinde çoktan seçmeli, eşleştirme, doğru-yanlış, sürükle bırak gibi farklı türlerde interaktif testler oluşturmaya yarayan, oyunlaştırma tabanlı bir çevrimiçi değerlendirme aracıdır.

Wordwall da toplamda 5 içerik oluşturduktan sonra sizlerden ücretli üyelikle devam etmenizi istemektedir.

Bu araç sayesinde neler yapabilirsiniz;

• Rastegele kartlar
• Labirent kovalamaca
• Eşleşen çiftler
• Köstebek vurmaca
• Anagram
• Grup sıralaması
• Etiketli çizim
• Bulmaca
• Eksik sözcük
• Gameshow testi

EğitselWeb2.0Araçları,EğitselAraçlar,OnlinePlatform,Edmodo,Kahoot,Wordwall,OnlineMateryalHazırlama,EğitimdeWeb2.0Araçları

Şiirlerinin toplu olarak yer aldığı 7 kitaplık eserine “İstiklal Marşı”nı koymayarak bu eserini Türk Milleti’ne armağan etmişti.

Mehmet Akif Ersoy Hakkın Sesleri bölümünde, Al-i İmran Suresi 110.ayet ilhamıyla bu şiiri kaleme almıştır.

“Siz, insanlar için ortaya çıkarılmış en hayırlı ümmetsiniz. İyiliği emredersiniz, kötülükten alıkoyarsınız ve Allah’a inanırsınız…” (Al-i İmran ,110)

Bir zamanlar biz de millet, hem nasıl milletmişiz:
Gelmişiz dünyâya milliyyet nedir öğretmişiz!
Kapkaranlıkken bütün âfâkı insâniyyetin,
Nûr olup fışkırmışız tâ sînesinden zulmetin;
Yarmışız edvâr-ı fetretten kalan yeldâları;
Fikr-i ferdâ doğmadan yağdırmışız ferdâları!
Öyle ferdâlar ki: Kaldırmış serâpâ âlemi;
Dîdeler bir câvidânî fecrin olmuş mahremi.
Yirmi beş yıl, yirmi beş bin yıl kadar feyyâz imiş!
Bak ne ânî bir tekâmül! Bak ki: Hâlâ mündehiş
Yâd-ı fevka’l-i’tiyâdından onun târîhler;
Görmemiş benzer o müdhiş seyre, hem görmez beşer.
Bir taraftan dînimiz, ahlâkımız, irfânımız;
Bir taraftan seyfe makrun adlimiz, ihsânımız;
Yükselip akvâmı almış fevc fevc âgûşuna;
Hepsi dalmış vahdetin âheng-i cûşâcûşuna.
Emr-i bi’l-ma’rûf imiş ihvân-ı İslâm’ın işi;
Nehy edermiş, bir fenalık görse, kardeş kardeşi.
Kimse haksızlıktan etmezmiş tegâfül ihtiyâr ;
Ferde râci’ sadmeden efrâd olurmuş lerzedâr .

Bir, neyiz? Seyreyle artık; bir de fikr et, neymişiz?
Din de kürkün aynı olmuş: Ters çevirmiş giymişiz! *
Nehy-i ma’rûf emr-i münkerdir gezen meydanda bak!
En metîn ahlâkımız, yâhud, görüp aldırmamak!
Yıktı bin mel’un kalem nâmûsu, bizler uymadık;
“Susmak evlâdır” deyip sustuk… Sanırsın duymadık!
Kustu, bin murdar ağız Şer’in bütün ahkâmına;
Âh! Bir ses bâri yükselseydi nefret nâmına!
Altı yüz bin can gider; milyonla îmân eksilir;
Kimseler görmez! Gören sersem de Allah’tan bilir!
Sonra, şâyet şahsının incinse, hattâ, bir tüyü:
Yer yıkılmış zanneder seyr eyleyen gümbürtüyü!
Kırkın aylıktan biraz, yâhud geciksin vermeyin;
Fodla çiy kalsın, “pilav bitmiş” deyin, göstermeyin;
Fes, külâh, kalpak, sarık vermiş bakarsın el ele;
Mi’delerden fışkırır tâ Arş’a aç bir velvele!
Ortalık altüst olurken ses çıkarmazdım, hani,
Öyle bir dernekte seyret gel de artık sen beni!
Göster, Allah’ım, bu millet kurtulur, tek mu’cize:
Bir “utanmak hissi” ver gâib hazînenden bize!

*Bu teşbih İmam Ali radıyallahu anhındır.

Mehmet Akif Ersoy

MehmetAkifErsoy,HakkınSesleri,Al-iİmran110,Safahat,BirZamanlarBizNeMilletHemNasılMilletmişiz

1983 senesinde fakülteyi bitirdikten sonra akademik kariyer maksadıyla çalışmalarını devam ettirdi. Aynı üniversiteden Doktor, Doçent ve Profesör unvanlarını aldı. 

1994-2013 yılları arasında kamu ve özel sektör kuruluşlarına danışmanlık hizmetlerinde bulunan Genç, aynı zamanda  İstanbul Ticaret Üniversitesi Ticari Bilimler Fakültesi’nde Öğretim Üyesidir. Aynı okulda Liderlik Analizi, İşletme Yönetimi, Yönetim ve Organizasyon, Uluslararası İşletmecilik derslerini vermektedir. 

1990 yılında Türkiye Diyanet Vakfı ‘N’at-ı Şerif Büyük Ödülü’nü kazandıran ‘Yağmur’ şiirini yazdı.

Nurullah Genç verdiği bir ropörtajında “Yağmur”un yazılma hikayesini şöyle anlatıyor:

“10 yıl yağmur, yağmur diyorsunuz ama bir şey yazamıyorsunuz. 90 yılına geldiğinde “Artık ben şiir yazmayı bırakayım çünkü naat yazamıyorum” dedim. Tam böyle bırakmayı düşündüğüm zamanlarda Cenabı Hak yol açtı önümde. İstanbul’dan Erzurum’a dönüyorum. Bir filmin galasına davet edilmiştim. Üniversitede öğretim üyesiyim. Otobüsün camından dışarı bakıyorum. O zaman İstanbul’da Topkapı’daydı otogar. Trafikten dolayı tıkış tıkış olurdu. 4, 5 saat kaldık. İniyorum, geliyorum. İhtiyaçlarımı karşılıyorum.

Otobüs bir türlü hareket etmiyor. Yağmur yağdı, camlar puslu. Gölgeler gidip geliyor, camlarda siluetler. Kendi kendime bir anda dedim ki, “Nereye gidiyor bu insanlar?” Otobüsün kapısından baktım. Herkes bir yerlere gidip geliyor. Koşuşturuyorlar yağmur altında. Okçular Tepesine gitti aklım. Yani Hz. Peygamber ‘buradan ayrılmayın’ dediği halde niye terk ettiniz dedim, niye gidiyorsunuz? Hepsi ashap mübarek insanlar, yıldızlar. Ama böyle sanki onlara sitem ettim. Orada dursaydınız diye. Abdülhamid Han’a gitti aklım bir anda. Onu böyle tahtından indirmek üzere, azletmek üzere gidenlere sitem ettim. Bazılarına kızdım, haykırdım. Siz niye onu indiriyorsunuz. Osmanlı yıkılmasın diye uğraşıyor. Siz Osmanlıyı yıkmak için tahtından indiriyorsunuz. Osmanlı ondan sonra çöktü, yıkıldı zaten. Böyle bir hal içerisinde kendime sordum; ‘Sen nereye gidiyorsun?’

Ellinin üzerinde denemeler yaptım ve hepsine ‘Yağmur’ adını verdim.

Dört beş saat sürdü. Bileti çıkardım arkasına; ”Sensiz ufuklarıma, yalancı bir tan düştü / Sensiz kıtalar boyu uzayan vatan düştü / Bir kölelik ruhuna mahkum olunca gönül yüzyıllardır dorukta bekleyen sultan düştü.” diye yazdım. Sonra dedim ki; Allah’ım ben herhalde bir şey yazmaya başladım… Bir halin içerisine girdim. Bu bir naat mı acaba diye. Onu böyle sıkıştırdım göğsüme. Otobüs hareket etti gidiyoruz. Ben unutmuyorum. Arada bir bakıyorum, okuyorum. “Oh ya Rabbim diyorum ben bir şey yazmaya başladım”. Çünkü mısralar zorluyor beni artık. Eve gittim kapıyı çaldım, eşim açtı kapıyı. İki çocuğum var. Eşime dedim ki, ”Ben bir şey yazmaya başladım ama ne olduğunu da tam bilmiyorum. Biraz sıkıntılı bir haldeyim, içim çok dolu. Bu süre içerisinde, bu bitene kadar bana tahammül eder misin?” ”Tabi ki sen yaz yeter ki” dedi. 40 metrekare bir evdeyiz, asistan lojmanı küçük, iki tane oda. Dedim ki, ”Şu odada ben bununla uğraşırken sen çocuklara bu odada sahip ol olur mu? Konsantrasyonumu bozarlar.” Allah razı olsun. 3 ay gerçekten o odadan çocukları sokmadı içeri. Ama günler bitmiyor. O da merakla bekliyor. Ben geliyorum, odaya kapanıyorum. Yemek yiyorum odaya kapanıyorum. Duvarla konuşuyorum. Bütün bir tarih. Hz. Adem’den bugüne kadar. Peygamberler tarihi, İslam tarihi, Batı tarihi, Bizans, Roma, Orta çağ… Bütün bir kainat, bütün dünya bir muhasebe içerisinde o duvarlarla konuştum ve benim ufkuma hücum ettiler. Sonra mısralar dökülmeye başladı. “Var edenin adıyla insanlığa nur” diye başladı ve devam etti şiir…”

YAĞMUR

Vareden’in adıyla insanlığa inen Nur
Bir gece yansıyınca kente Sibir dağından
Toprağı kirlerinden arındırır bir Yağmur
Kutlu bir zaferdir bu ebabil dudağından
Rahmet vadilerinden boşanır ab-ı hayat
En müstesna doğuşa hamiledir kainat

Yıllardır boz bulanık suları yudumladım
Bir pelikan hüznüyle yürüdüm kumsalları
Yağmur, seni bekleyen bir taş da ben olsaydım

Hasretin Alev alev içime bir an düştü
Değişti hayal köşküm, gözümde viran düştü
Sonsuzluk çiçeklerle donandı yüreğimde
Yağmalanmış ruhuma yeni bir devran düştü

İhtiyar cübbesinden kan süzülür Nebi’nin
Gökyüzü dalgalanır ipekten kanatlarla
Mehtabını düşlerken o mühür sahibinin
Sarsılır Ebu Kubeys kovulmuş feryatlarla

Evlerin arasına dikilir yeşil bayrak
Yeryüzü avaredir, yapayalnız ve kurak

Zaman, ayaklarımda tükendi adım adım
Heyûla, bir ağ gibi ördü rüyalarımı
Çölde seni özleyen bir kuş da ben olsaydım

Yağmur, gülşenimize sensiz, baldıran düştü
Düşmanlık içimizde; dostluklar yaban düştü
Yenilgi, ilmek ilmek düğümlendi tarihe
Her sayfaya talihsiz binlerce kurban düştü

Bir güzide mektuptur, çağların ötesinden
Ulaşır intizarın yaldızlı sabahına
Yayılır o en büyük muştu, pazartesinden
Beyazlık dokunmuştur gecenin siyahına
Susuzluktan dudağı çatlayan gönüllerin
Sükutu yar, sevinci dualar kadar derin

Çaresiz bir takvimden yalnızlığa gün saydım
Bir cezir yaşadım ki, yaşanmamış, mazide
Dokunduğun küçük bir nakış da ben olsaydım

Sensiz, kaldırımlara nice güzel can düştü
Yarılan göğsümüzden umutlar bican düştü
Yağmur, kaybettik bütün hazinesini ceddin
En son, avucumuzdan inci ve mercan düştü

Melekler sağnak sağnak gülümser maveradan
Gümüş ibrik taşıyan zümrüt gagalı kuşlar
Mutluluk nağmeleri işitirler Hıra’dan
Bir devrim korkusuyla halkalanır yokuşlar
Bir bebeğin secdeye uzanırken elleri
Paramparça, ateşler şahının hayalleri

Keşke bir gölge kadar yakınında dursaydım
O mücella çehreni izleseydim ebedi
Sana sırılsıklam bir bakış da ben olsaydım

Sarardı yeşil yaprak; dal koptu; fidan düştü
Baykuşa çifte yalı; bülbüle zindan düştü
Katil sinekler deldi hicabın perdesini
İstiklal boşluğunda arılar nadan düştü
Dolaşan ben olsaydım Save’nin damarında
Tablosunu yapardım yıkılan her kulenin
Ebedi aşka giden esrarlı yollarında
Senden bir kıvılcımın, süreyya bir şulenin
Tarasaydım bengisu fışkıran kâkülünü
On asırlık ocağın savururdum külünü

Bazen kendine aşık deli bir fırtınaydım
Fırtınalar önünde bazen bir kuru yaprak
Uğrunda koparılan bir baş da ben olsaydım

Sensizlik depremiyle hancı düştü; han düştü
Mazluma sürgün evi; zalime cihan düştü
Sana meftun ve hayran, sana ram olanlara
Bir bela tünelinde ağır imtihan düştü

Badiye yaylasında koklasaydım izini
Kefenimi biçseydi Ebva’da esen rüzgar
Seninle yıkasaydım acılar dehlizini
Ne kaderi suçlamak kalırdı ne intihar
Üstüne pırıl pırıl damladığın bir kaya
Bir hurma çekirdeği tercihimdir dünyaya

Suskunluğa dönüştü sokaklarda feryadım
Tereddüt oymak oymak kemirdi gururumu
Bahira’dan süzülen bir yaş da ben olsaydım

Haritanın en beyaz noktasına kan düştü
Kırıldı adaletin kılıcı; kalkan düştü
Mahkumlar yargılıyor; hakimler mahkum şimdi
Hakların temeline sanki bir volkan düştü

Firakınla kavrulur çölde kum taneleri
Ahuların içinde sevdan akkor gibidir
Erdemin, bereketin doldurur haneleri
Sensiz hayat toprağın sırtında ur gibidir
Şemsiyesi altında yürürsün bulutların
Sensiz, yükü zehirdir en güzel imbatların

Devlerin esrarını aynalara sorsaydım
Çözülürdü zihnimde buzlanmış düşünceler
Okşadığın bir parça kumaş da ben olsaydım

Sensiz, tutunduğumuz dallardan yılan düştü
İlkin karardı yollar, sonra heyelan düştü
Güvenilen dağlara Kar yağdı birer birer
Sensizlik diyarından püsküllü yalan düştü

Yağmur, duysam içimin göklerinden sesini
Yağarsın; taşlar bile yemyeşil filizlenir
Yıldırımlar parçalar çirkefin gövdesini
Sel gider ve zulmetin çöplüğü temizlenir

Yağmur, bir gün kurtulup çağın kundaklarından
Alsam, ölümsüzlüğü billur dudaklarından

Madeni arzuların ardında seyre daldım
Küflü bir manzaranın çürüyen güllerine
Senin için görülen bir düş de ben olsaydım

Şehirler kabus dolu; köylere duman düştü
Tersine döndü her şey sanki; asuman düştü
Kırık bir kayık kaldı elimizde, hayali
Hazindir ki; dertleri aşmaya umman düştü

Ayrılığın bağrımda büyüyen bir yaradır
Seni hissetmeyen kalp, kapısız zindan olur
Sensiz doğrular eğri; beyaz bile karadır
Sesini duymayanlar girdabında boğulur
Ana rahminde ölür sensizlikten bir cenin
Şaşkınlığa açılır gözleri, görmeyenin

Saatlerin ardında hep kendimi aradım
Bir melal zincirine takıldı parmaklarım
Yeryüzünde seni bir görmüş de ben olsaydım

Sensiz, ufuklarıma yalancı bir tan düştü
Sensiz kıtalar boyu uzayan vatan düştü
Bir kölelik ruhuna mahkûm olunca gönül
Yüzyıllardır dorukta bekleyen sultan düştü

Ay gibisin; güneşler parlıyor gözlerinde
Senin tutkunla mecnun geziyor güneş ve Ay
Her damla bir yıldızı süslüyor göklerinde
Sümeyra’yı arıyor her damlada bir saray
Tohumlar ve iklimler senindir; mevsim senin
Renklerin fırçasında solmayan resim senin

Yağmur, birgün elimi ellerinde bulsaydım
Güzellik şahikası gülümserdi yüzüme
Senin visalinle bir gülmüş de ben olsaydım

Tavanı çöktü aşkın; duvarlar üryan düştü
Toplumun gündemine koyu bir isyan düştü
İniltiler geliyor doğudan ve batıdan
Sensizlikten bozulan dengeye ziyan düştü

Islaklığı sanadır ahımın, efgânımın
İçimde hicranınla tutuşuyor nağmeler
Sendendir eskimeyen cevheri efkârımın
Nazarın ok misali karanlıkları deler
Bu değirmen seninle dönüyor; ahenk senin
Renkleri birbirinden ayıran mihenk senin

Bir hüzün ülkesine gömülüp kaldı adım
Kapanıyor yüzüme aralanan kapılar
Sana hicret eden bir Kureyş de ben olsaydım

Yağmur, sayrılığıma seninle derman düştü
Beynimin merkezine ölümsüz ferman düştü
Silindi hayalimden bütün efsunu ömrün
Bir dönüm noktasında aklıma Rahman düştü

Nefesinle yeniden çizilecek desenler
Çehreler yepyeni bir değişim geçirecek
Aydınlığa nurunla kavuşacak mahzenler
Anneler çocuklara hep seni içirecek
Yağmur, seninle biter susuzluğu evrenin
Sana mü’mindir sema; sana muhtaçtır zemin

Damar damar seninle, hep seninle dolsaydım
Batılı yıkmak için kuşandığın kılıcın
Kabzasında bir dirhem gümüş de ben olsaydım

Kardeşler arasına heyhat, su-i zan düştü
Zedelendi sağduyu; körleşen iz’an düştü
Şarkısıyla yaşadık yıllar yılı baharın
İnsanlık bahçemize sensizlik hazan düştü

Yağmur, seni bekleyen bir taş da ben olsaydım
Çölde seni özleyen bir kuş da ben olsaydım
Dokunduğun küçük bir nakış da ben olsaydım
Sana sırılsıklam bir bakış da ben olsaydım
Uğrunda koparılan bir baş da ben olsaydım
Bahira’dan süzülen bir yaş da ben olsaydım
Okşadığın bir parça kumaş da ben olsaydım
Senin için görülen bir düş de ben olsaydım
Yeryüzünde seni bir görmüş de ben olsaydım
Senin visalinle bir gülmüş de ben olsaydım
Sana hicret eden bir Kureyş de ben olsaydım
Damar damar seninle, hep seninle dolsaydım
Batılı yıkmak için kuşandığın kılıcın
Kabzasında bir dirhem gümüş de ben olsaydım.

Nurullah GENÇ

NurullahGenç, YağmurŞiiri, YağmurŞiiriOku, NatıŞerif

1. Birlikte bir rutin planlayın

İnternette, televizyonda veya radyoda izlenebilen yaşa uygun eğitim programlarını takip için bir rutin oluşturmaya çalışın. Ayrıca, okuma süresi ve oyun süresini de hesaba katın. Günlük aktiviteleri çocuklarınız için öğrenme fırsatları olarak kullanın. Ve mümkünse bu planları birlikte yapmayı unutmayın.

Bir rutin ve düzen oluşturmak çocuklar ve gençler için kritik derecede önemli olsa da, bu zamanlarda çocuklarınızın bir miktar esnekliğe ihtiyaç duyduğunu fark edebilirsiniz. Faaliyetlerinizi değiştirin. Çocuğunuz onlarla birlikte bir çevrimiçi öğrenme programını takip etmeye çalışırken huzursuz ve telaşlı görünüyorsa, daha aktif bir seçeneğe geçin. Ev işlerini birlikte güvenli bir şekilde planlamanın ve yapmanın ince ve kaba motor fonksiyonların gelişimi için harika olduğunu unutmayın. Mümkün olduğunca onların ihtiyaçlarına uyum sağlamaya çalışın.

2. Açık görüşmeler yapın

Çocuklarınızı soru sormaya ve sizinle duygularını ifade etmeye teşvik edin. Çocuğunuzun strese karşı farklı tepkileri olabileceğini unutmayın, bu yüzden sabırlı ve anlayışlı olun. Çocuğunuzu konu hakkında konuşmaya davet ederek başlayın. Ne kadarını bildiklerini öğrenin ve liderliklerini takip edin. İyi hijyen uygulamalarını tartışın. Düzenli ve kapsamlı el yıkama gibi şeylerin önemini pekiştirmek için günlük deneyimleri kullanabilirsiniz. Güvenli bir ortamda olduğunuzdan emin olun ve çocuğunuzun özgürce konuşmasına izin verin. Çizim yapmak, hikayeler ve diğer aktiviteler bir tartışma başlatmaya yardımcı olabilir.

Endişelerini en aza indirmeye veya bunlardan kaçınmaya çalışmayın. Duygularını kabul ettiğinizden ve bu şeyler hakkında korkmanın doğal olduğunu onlara hissettirdiğinizden emin olun. Onlara tüm dikkatinizi vererek dinlediğinizi gösterin ve istedikleri zaman sizinle ve öğretmenleriyle konuşabileceklerini anladıklarından emin olun. Onları sahte haberler konusunda uyarın ve UNICEF rehberliği gibi güvenilir bilgi kaynaklarını kullanmaya teşvik edin – ve kendinize de hatırlatın.

3. Acele etmeyin

Daha kısa öğrenme seanslarıyla başlayın ve bunları aşamalı olarak uzatın. Amaç 30 veya 45 dakikalık bir seans yapmaksa, 10 dakika ile başlayın ve öyle devam edin. Bir seansta, çevrimiçi veya ekran süresini çevrimdışı etkinlikler veya egzersizlerle birleştirin.

4. Çocukları çevrimiçi tehlikelerden koruyun

Dijital platformlar, çocuklara öğrenmeye devam etme, oyuna katılma ve arkadaşlarıyla iletişim halinde olma fırsatı sunar. Ancak çevrimiçi erişimin artması, çocukların güvenliği, korunması ve mahremiyeti için yüksek riskler oluşturabilir. Nasıl çalıştığını, nelere dikkat etmeleri gerektiğini ve kullandıkları platformlarda video görüşmeleri gibi uygun davranışların nasıl göründüğünü bilmeleri için interneti çocuklarınızla tartışın.

İnternetin nasıl, ne zaman ve nerede kullanılabileceği konusunda birlikte kurallar oluşturun. Özellikle küçük çocuklar için çevrimiçi riskleri azaltmak için cihazlarında ebeveyn kontrolleri ayarlayın. Birlikte rekreasyon için uygun çevrimiçi araçları belirleyin – Common Sense Media gibi kuruluşlar yaşa uygun uygulamalar, oyunlar ve diğer çevrimiçi eğlenceler için öneriler sunar. Siber zorbalık veya çevrimiçi uygunsuz içerik olayı durumunda, okul ve diğer yerel bildirim mekanizmalarına aşina olun, çok sayıda destek yardım hatt elinizin altında olsun.

Dijital öğrenime erişmek için çocukların veya gençlerin kendi resimlerini veya diğer kişisel bilgilerini paylaşmalarına gerek olmadığını söylemeyi unutmayın.

5. Çocuklarınızın okuluyla iletişim halinde olun

Bilgilenmek, sorular sormak ve daha fazla rehberlik almak için çocuklarınızın öğretmeni veya okulu ile nasıl iletişim halinde kalacağınızı öğrenin. Ebeveyn grupları veya topluluk grupları, evde eğitiminiz konusunda birbirinizi desteklemenin iyi bir yolu olabilir.

Kaynak: 1

Peki oyuncakları seçerken nelere dikkat etmeliyiz?

Çocukların öğrenmesine ve başkalarıyla, dünyayla ilişki kurmasına en çok faydası olacak oyuncakları seçmenize yardımcı olabilecek 5 faktörü listeledik.

1) Yaşına uygun mu?

Çoğu oyuncağın hangi yaşlara uygun olduklarını gösteren açıkça işaretlenmiş etiketleri vardır. Doğal olarak, her zaman bir miktar örtüşme vardır ve kendi çocuklarımız için oyuncak seçtiğimizde, bir oyuncağın çocuğumuz tarafından hoş karşılanıp karşılanmayacağı hakkında fikir sahibi oluruz. Bununla birlikte, özellikle 3 yaş altı çocuklar söz konusu olduğunda, birçok oyuncağın küçük çocuklar için tehlike oluşturabilecek küçük parçalara sahip olması nedeniyle ambalaj üzerindeki tavsiyelere uymak çok önemlidir.
Birden fazla çocuğa sahip olmak söz konusu olduğunda, dikkate alınması gereken bir diğer husus, o oyuncağın kardeşler arasında paylaşılıp paylaşılamayacağıdır. Çocuklar birlikte oynamaya teşvik edilmelidir, bu nedenle kardeşlerin paylaşıp oynayabilecekleri bir oyuncağa sahip olmak sosyal becerileri ve hayal gücünü teşvik etmeye yardımcı olur.

2) Çocuk ilgi duyuyor mu?

Çocuklar çok küçük yaşlardan itibaren ilgi alanlarını göstermeye başlarlar. Bazıları hayvanları sevebilir, bazıları belirli bir çizgi film karakterinden hoşlanabilir veya müziğe ya da uzaya merak gösterebilir.

Çocuğun mevcut ilgi alanlarıyla ilgili oyuncakları seçmek her zaman güvenli bir bahistir, çünkü çocuğa mevcut ilgiyi artırmaya yardımcı olur.

3) Üretkenliğe teşvik ediyor mu?

Çocuklar, oyuncaklarla oynarken bilmedikleri yönlerini keşfetme şansı yakalar ve özellikle üretkenliği hedefleyen oyuncakları seçmek, hayal güçlerini harekete geçirmek için harika bir yoldur. Ekran önünde pasif bir şekilde zaman geçirilen bu çağda, keşfetmeyi teşvik eden oyuncaklar, çocukların kendilerini ve dünyayı aktif olarak öğrenmelerine yardımcı oluyor.

4) Açık uçlu mu?

Açık uçlu oyuncaklar, çocuklara, güne, hayal güçlerine ve arzularına bağlı olarak çeşitli şekillerde kullanılabilen oyuncaklardır. Oyunu, üretkenliği ve hayal gücünü teşvik eder.

Bir çocuk bir oyuncakla ne kadar çok oynarsa, o kadar çok öğrenir.

5) “Eğitsel değeri” var mı?

Eğitici oyuncaklar sadece eğlenceli olmakla kalmaz, aynı zamanda çocukların yeni şeyleri ilginç ve heyecan verici bir şekilde, erken yaşlardan itibaren öğrenmelerine de yardımcı olabilir. Küçük çocuklar aynı oyuncağı aynı amaç için defalarca kullandıklarında, yeteneklerine karşı yavaş yavaş güven kazanırlar ve bu da onları daha fazla keşfetme ve oyun oynama isteğine yönlendirir. Bu tür oyunlar çocukların öğrenmesine ve gelişimine yardımcı olurlar.

Öğrenmeyi ve gelişmeyi destekleyen oyuncaklar

En önemlisi en iyi oyuncaklar; hayal gücü, koordinasyon, motor beceriler, uyarılma, fiziksel gelişim, problem çözme, sosyal beceriler, okuma ve yazma, güven ve dünyayı keşfetme dahil olmak üzere bir çocuğun öğrenme ve gelişiminin farklı yönlerini destekleyen oyuncaklardır.

Kaynak: 1

İstanbul Destanı

İstanbul deyince aklıma martı gelir
Yarısı gümüş, yarısı köpük
Yarısı balık yarısı kuş
İstanbul deyince aklıma bir masal gelir
Bir varmış, bir yokmuş
İstanbul deyince aklıma Gülcemal gelir
Anadolu’da toprak damlı bir evde
Gülcemal üstüne türküler söylenir
Süt akar cümle musluklarından
Direklerinde güller tomurcuklanır
Anadolu’da toprak damlı bir evde çocukluğum
Gülcemalle gider İstanbul’a
Gülcemalle gelir
İstanbul deyince aklıma
Bir sepet kınalı yapıncak gelir

Bedri Rahmi Eyüpoğlu

İstanbul Dedim De Seni Hatırladım

İşte İstanbul
yorgun şehir
işte canından bezmiş boğaz vapurları
kederli tramvaylar
ve Galata Köprüsü’nden
telaşlı insanlar geçmektedir
bir gizli sevinç mahzun gözbebeklerimde
eriyen bir sükun kaldırımlarda adım adım
işte İstanbul
İstanbul dedim de seni hatırladım.

Balıkçı tepsilerinde gümüş balıkları
tekir,barbunya,canım uskumru,levrek
işte İstanbul
kulaklarımda bir derin uğultu
hiç bitmeyecek
karşıda kızkulesi
gözleri yaşlı bir kadın gibi
ve minareler çaresizliğimizi haykırmakta Allah’a
caddelerinde başım dönüyordu
gecelerinde ağladım
İstanbul,o büyük şehir
o mahzun şehir
İstanbul dedim de seni hatırladım.

Boğaz içinden bir vapur geçer
benim aklımdan senin gözlerin geçiyordu
-Bebek, dediler indim
nereye baksam denizdi
mavi mavi bir hüzündü ayaklarımın altında
işte İstanbul
Haliç,
Çiçek Pasajı,
Beyoğlu…
Beyoğlu’nun daracık sokaklarında seni aradım.
İçim ürpertilerle dolu, amansız korkularla
İstanbul dedim de seni hatırladım.

Ümit Yaşar Oğuzcan

İstanbul

Seni görüyorum yine İstanbul
Gözlerimle kucaklar gibi uzaktan
Minare minare, ev ev,
Yol, meydan.
Geliyor Boğaziçi’nden doğru
Bir iskeleden kalkan vapurun sesi,
Mavi sular üstünde yine
Bembeyaz Kızkulesi.
Bir yanda, serin sabahlarla beraber,
Doğduğum kıyılar: Beşiktaşım.
Baktıkça hep, semt semt, yer yer,
Beş yaşım, on beş yaşım, ah yirmi yaşım!
Durmuş bir tepende okuduğum mektep,
Askerlik ettiğim kışladır ötesi.
Bir gün bir kızını benim eden
Evlendirme dairesi.
Benim de sayılmaz mı oralar?
Elimi tutar gibi iki yanımdan,
Babamın yattığı Küçüksu,
Anamın toprağı Eyüpsultan.
Önümde, açık kollarıyla Boğaz,
Çengelköy’den aktarma Rumelihisarı.
İstanbul, İstanbul’um benim.

Ziya Osman Saba

Olmak İsterdim

Şu anda İstanbul’da olmak isterdim.
Mihrabat Korusu’nun dar yollarında seninle
Yan yana, yana yana yürümek…
Bir de martıların kanatlarından seyretmek İstanbul’u.

Bir de sen olacaktın yanımda adamım.
Bakarken Çamlıca’dan mehtaba,
Dinleyecektik en güzel aşk şarkılarını.
Ve ben senin gözlerinde kaybolurken,

Seni seviyorum diye haykıracaktım Marmara’ya

Şimdi yanımdasın belki ama,
Ne Mihrabat Korusu’nun dar yollarında,
Seninle yan yana, yana yana
Yürüyebildik…

Ne de bakabildik Çamlıca’dan mehtaba
Ne de dinleyebildik en güzel aşk şarkılarını
Sadece kaybolabildim gözlerinde ama
Seni seviyorum diye haykıramadım Marmara’ya…

Özdemir Asaf

Canım İstanbul

Ruhumu eritip de kalıpta dondurmuşlar;
Onu İstanbul diye toprağa kondurmuşlar.
İçimde tüten birşey; hava, renk, eda, iklim;
O benim, zaman, mekân aşıp geçmiş sevgilim.
Çiçeği altın yaldız, suyu telli pulludur;
Ay ve güneş ezelden iki İstanbulludur.
Denizle toprak, yalnız onda ermiş visale,
Ve kavuşmuş rüyalar, onda, onda misale.

İstanbul benim canım;
Vatanim da vatanım…
İstanbul,
İstanbul…

Tarihin gözleri var, surlarda delik;
Servi, endamlı servi, ahirete perdelik…
Bulutta şaha kalkmış Fatih’ten kalma kır at;
Pırlantadan kubbeler, belki bir milyar kırat…
Şahadet parmağıdır göğe doğru minare;
Her nakısta o mana: Öleceğiz ne çare…
Hayattan canlı ölüm, günahtan baskın rahmet;
Beyoğlu tepinirken ağlar Karaca Ahmet…

O manayı bul da bul!
İlle İstanbul’da bul!
İstanbul,
İstanbul…

Boğaz gümüş bir mangal, kaynatır serinliği;
Çamlıca’da, yerdedir göklerin derinliği.
Oynak sular yalının alt katına misafir;
Yeni dünyadan mahzun, resimde eski sefir.
Her akşam camlarında yangın çıkan Üsküdar,
Perili ahşap konak, koca bir şehir kadar…
Bir ses, bilemem tambur gibi mi, ud gibi mi?
Cumbalı odalarda inletir katibi mi…

Kadını keskin bıçak,
Taze kan gibi sıcak.
İstanbul,
İstanbul…

Yedi tepe üstünde zaman bir gergef işler!
Yedi renk, yedi sesten şayisiz belirişler…
Eyüp öksüz, Kadıköy süslü, Moda kurumlu,
Adada rüzgâr, uçan eteklerden sorumlu.
Her şafak Hisarlarda oklar çıkar yayından
Hâlâ çığlıklar gelir Topkapı sarayından.
Ana gibi yar olmaz, İstanbul gibi diyar;
Güleni şöyle dursun, ağlayanı bahtiyar…

Gecesi sümbül kokan
Türkçe’si bülbül kokan,
İstanbul,
İstanbul…

Necip Fazıl Kısakürek

Bir Başka Tepeden

Sana dün bir tepeden baktım aziz İstanbul!
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça, gönül tahtıma keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.

Nice revnaklı şehirler görülür dünyada,
Lakin efsunlu güzellikleri sensin yaratan.
Yaşamıştır derim, en hoş ve uzun rü’yada
Sende çok yıl yaşayan, sende ölen, sende yatan.

Yahya Kemal Beyatlı

Ceviz Ağacı

Başım köpük köpük bulut,
içim dışım deniz,
ben bir ceviz ağacıyım Gülhane parkında,
budak budak, şerham şerham ihtiyar bir ceviz.
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.

Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane parkında,
Yapraklarım suda balık gibi kıvıl kıvıl.
Yapraklarım ipek mendil gibi tiril tiril.
Yapraklarım ellerimdir, tam yüz bin elim var,
Yüz bin elle dokunurum sana, Istanbul’a.
Yapraklarım gözlerimdir, şaşarak bakarım.
Yüz bin gözle seyrederim seni, İstanbul’u.
Yüz bin yürek gibi çarpar, çarpar yapraklarım.

Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane parkında,
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında…

Nazım Hikmet Ran

İstanbulŞiirleri,İstanbulKonuluŞiirler,İstanbulTemalıŞiirler,İstanbulŞiirleriOku,NazımHikmet,CevizAğacı,YahyaKemalBeyatlı,BirBaşkaTepeden,NecipFazıl,Canımİstanbul,ÖzdemirAsaf,Olmakİsterdim,ZiyaOsmanSaba,İstanbul,BedriRahmiEyüpoğlu,İstanbulDestanı,ÜmitYaşarOğuzcan,İstanbulDedimdeSeniHatırladım