Saldırganlığı tetikleyen duygular nasıl çözülür?
“Çocuklar anlaşıldıklarını hissettiklerinde, yalnızlıkları ve incinmeleri azalır ve ebeveynlerine olan sevgileri derinleşir. Bir ebeveynin sempatisi, morarmış duygular için duygusal ilk yardım görevi görür. Bir çocuğun içinde bulunduğu kötü durumu gerçekten anladığımızda ve hayal kırıklığını dile getirdiğimizde, genellikle gerçekle yüzleşmek için gereken gücü toplar. ” –Haim Ginott, Between Parent and Child kitabının yazarı
1.Bağlantınızı güçlendirin.
Çocuğunuz, onu sevdiğinizden daha fazla kimseyi sevemeyeceğine inandığında kardeş rekabeti erir. Her çocukla bire bir zamanları rutininize dahil edin. Her sabah her çocukla bağlantı kurun ve ardından sıcak bir gülümseme, dokunma veya yorum fırsatları arayarak gün boyunca her saat onlarla birlikte olun. Çocuğunuz ne derse desin ya da yaparsa, durumu onun bakış açısından görmeye çalışın.
2.Çocuğunuzun gülmesini sağlayın.
Kahkaha, insanların kaygıyı (ki bu hafif bir korku) bırakmasına yardımcı olur ve stres hormonlarını azaltmak ve bağlanma hormonlarını artırmak için vücut kimyasını dönüştürür. Aynı zamanda çocukların korkularıyla başa çıkmalarına da yardımcı olur.
Örneğin, çocuğunuz aniden, devamlı yardımınızı ve ilginizi beklemek zorunda kaldığında, size gerçekten ihtiyacı olup olmadığını merak etmesi doğaldır. Ona şöyle söyleyin: “Bana ihtiyacın olursa, her zaman elimden geldiğince çabuk geleceğim. Yani eğer bebekle meşgulsem ve bir konuda yardımıma ihtiyacın olursa, sadece ‘Anne, sana ihtiyacım var!’ dersin ve elimden geldiğince çabuk orada olacağım. Hadi pratik yapalım. ” Çocuğunuz sizi aradığı anda koşun, onu yakalayın, her tarafını öpün. Onu güldürmenin garantili bir yolu. Bu size, o gergin anlarda onu güldürme şansı verir ve sonrasında kardeşine karşı daha cömert hissedebilir.
Küçük çocukları güldürecek sayısız oyun vardır. Çocuğunuzla bütün gün kurduğunuz en iyi bağlantı bu olabilir ve bu nedenle günün geri kalanında daha işbirlikçi olacaktır. Ve birden çok çocuğu güldürürseniz, hissettikleri oksitosin de çocuklarınızın birbirleriyle bağ kurmasına yardımcı olur.
3.Çocuğunuzun karışık duygularını kabul edin.
Her çocuk, kardeşleri hakkında karmaşık duygulara sahip olmak zorundadır. Kardeşine olan öfkesini duymak sizin için zor olabilir, ancak bunun hakkında konuşabilirse, onu harekete geçirmek zorunda kalmaz. Tam tersine, kıskançlığının anlatılamaz olduğunu düşünürse, onu bilinçsiz bir şekilde aşağı iter. Ancak duyguları doldurmak endişe ve katılığa neden olur çünkü onları bastırmak için çok çalışmalıyız. Dahası, duygular dolu kalmaz; tekrar dışarı çıkarlar. Ve bilinçli kontrol altında olmadıkları için, genellikle saldırganlık, meydan okuma, tutunma veya sızlanma biçimini alırlar. Olumsuz davranışları dönüştürmek için çocuğunuza “olumsuz” duyguları konusunda biraz yardım edin. Örneğin:
Artık beni önemsiyor musun?
Ah, tatlım, seni çok seviyorum. Asla kimseyi daha fazla sevemem. Sen benim tek ve tek Samantha’msın ve tüm dünyada senin gibi kimse yok. Baban olduğum için kendimi çok şanslı hissediyorum. Umrumda değilmiş gibi mi hissediyorsun? Sanırım çok yorgundum ve çok meşguldüm, bu yüzden eskisi gibi sevgimi size göstermek zordu. Hem sana hem de kız kardeşine fazlasıyla sevgim var. Önemsemediğini hissettiğin için üzgünüm. İşleri daha iyi hale getirmenin bir yolunu bulalım. Sanırım bu hafta sonu Samantha ve babaya biraz zaman ayırmalıyız. Birlikte geçirdiğimiz özel zamanımızda ne yapmak istersiniz? “
“Bu adil değil; bana asla yardım etmiyorsun , benim de yardıma ihtiyacım var! “
“Ellerim her zaman sana yardım edemeyecek kadar bebekle meşgul gibi mi görünüyor? Bu çok haksız hissettiriyor olmalı! Beklemek zor, biliyorum. Senin de yardıma ihtiyacın olduğunu biliyorum ve bana gerçekten ihtiyacın olduğunda sana yardım etmek için her zaman burada olacağım – ben de senin annenim. Yardıma ihtiyacın olduğunda fark ederek daha iyi bir iş çıkarmaya çalışacağım. Ama mükemmel değilim, bu yüzden her zaman fark etmeyeceğim. Yardıma ihtiyacın olduğunda bana sözlerinle söyleyebilir misin? “
Bebek sahibi olmaktan nefret ediyorum!
Bazen evde bebek sahibi olmak zordur. Sanırım bazen bizi paylaşmak zorunda kalmak, uyuyabilmesi için sessiz olmak ve sıranı beklemek zorunda olmak seni çok kızdırıyor. Çok zor olabilir, değil mi? Bana her zor olduğunda söyleyebilirsin ve ben her zaman bunu anlayacağım.
Kaynak: 1
